persekucja
persekucja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. prześladowanie, ściganie[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik persekucja persekucje dopełniacz persekucji persekucji / przest. persekucyj celownik persekucji persekucjom biernik persekucję persekucje narzędnik persekucją persekucjami miejscownik persekucji persekucjach wołacz persekucjo persekucje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. persecūtio[1] < łac. persequor
- por. ang. persecution, franc. persécution, hiszp. persecución, wł. persecuzione
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prześladowanie
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „persekucja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.