persekucja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

persekucja (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. prześladowanie, ściganie[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. persecūtio[1] < łac. persequor
por. ang. persecution, franc. persécution, hiszp. persecución, wł. persecuzione
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prześladowanie
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „persekucja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.