num

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: NumNummNúm

num (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

partykuła pytajna

(1.1) czy[1], czyż, czyżby[2]
(1.2) czy przypadkiem[2], czy może[3]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Num Sparta insula est?Czy Sparta jest wyspą?
(1.2) Num quid vellet rogavi[2]. → Spytałem (go), czy przypadkiem czegoś nie chce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. numquid, numquidnam
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Partykuła ta stosowana jest w pytaniach, na które mówca spodziewa się przeczącej odpowiedzi. Używana jest także w pytaniach retorycznych, na które odpowiedź ma być przecząca[4].
źródła:
  1. Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 633.
  2. 2,0 2,1 2,2 Józef Korpanty, Słownik łacińsko-polski. I-Z, tom 2, Warszawa 2001, s. 330, 83-7195-472-7
  3. Jerzy Mańkowski, Praktyczny słownik łacińsko-polski, Prószyński i S-ka, Warszawa, 2001, s. 181, 83-7255-062-X
  4. Oxford Latin Dictionary, Oxford University Press, 1968, s. 1201.

num (język romansz)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) imię[1]
(1.2) rzeczownik[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: