Przejdź do zawartości

nie puścić pary z ust

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
IPA[ɲɛ‿ˈpuɕt͡ɕit͡ɕ ˈparɨ ˈz‿ust], AS[ńe‿puśćić pary z‿ust], zjawiska fonetyczne: zmięk.przyim. nie tw. syl.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa dokonana

(1.1) pot. zachować coś w tajemnicy, nic nie powiedzieć, nie wygadać się[1]
(1.2) pot. nic nie powiedzieć, nie odezwać się[2]
odmiana:
(1.1-2) nie + zob. puścić, „pary z ust” nieodm.
przykłady:
(1.1) Ciągnęli mnie za język, ale nabrałem wody w usta i nie puściłem pary z ust.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nie puścić ani pary z ust, nabrać wody w usta; posp. nie puścić pary z gęby
antonimy:
(1.1) puścić farbę
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Bąba, Jarosław Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13696-0, s. 664-665.
  2. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 301.