na chybił trafił
na chybił trafił (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza przymiotnikowa
- (1.1) losowy, przypadkowy, niezaplanowany
fraza przysłówkowa
- (2.1) losowo, przypadkowo
- przykłady:
- (1.1) Przypominało to chodzenie po gigantycznym śmietnisku i podnoszenie na chybił trafił kartek papieru rozwiewanych przez wiatr[1].
- (2.1) Nie mogąc się zdecydować, wybrał z menu na chybił trafił.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) hit and miss; (2.1) haphazardly, willy-nilly
- czeski: (2.1) nazdařbůh
- hiszpański: (2.1) al azar
- niemiecki: (1.1) wahllos; (2.1) aufs Geratewohl
- nowogrecki: (2.1) στα κουτουρού, στην τύχη
- rosyjski: (2.1) наобум
- szwedzki: (2.1) på måfå
- włoski: (2.1) a casaccio
- źródła:
- ↑ Mariusz Ziomecki, Lato nieśmiertelnych, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.