mute

mute (język angielski)

wymowa:

bryt. enPR: myo͞ot, IPA: /mjuːt/, SAMPA: /mju:t/

wymowa amerykańska^ⓘ

homofon: moot (dial.)

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) przycisk wyłączający dźwięk

(1.2) niemowa

czasownik

(2.1) ściszyć, wyciszyć

przymiotnik

(3.1) niemy, milczący, taki który nie może lub nie chce mówić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. muteness, mutability

przym. muted

przysł. mutely

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mute (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈmu.te]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od mutar

(1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od mutar

(1.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od mutar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

mute (język łatgalski)

mute (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈmute/, IPA: [ˈmutʲɛ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. usta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łot. mute

uwagi:

źródła:

mute (język łotewski)

mute (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. usta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: