mortus

mortus (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Warszawa) bieda

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	mortus
dopełniacz	mortusu
celownik	mortusowi
biernik	mortus
narzędnik	mortusem
miejscownik	mortusie
wołacz	mortusie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mortusiak m

przym. mortusowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. mortuus

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: