leżakować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

leżakować (język polski)[edytuj]

oni leżakują (1.1)
wino leżakuje (1.2)
wymowa:
IPA[ˌlɛʒaˈkɔvaʨ̑], AS[ležakovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) odpoczywać, leżąc na leżaku
(1.2) enol. dojrzewać będąc długo przechowywanym
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.2) Mocz, który w wielkich kadziach leżakował około dwóch tygodni, był potem obficie używany w foluszu, przy spilśnianiu sukna[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) sezonować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. leżak m, leżakowanie n
przym. leżakowy, leżakowany
czas. leżeć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.