kwindecz
kwindecz (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński
- odmiana:
- (1.1)[1]
- rodzaj męskorzeczowy
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwindecz kwindecze dopełniacz kwindecza kwindeczów celownik kwindeczowi kwindeczom biernik kwindecz kwindecze narzędnik kwindeczem kwindeczami miejscownik kwindeczu kwindeczach wołacz kwindeczu kwindecze - rodzaj żeński
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwindecz kwindecze dopełniacz kwindeczy kwindeczy celownik kwindeczy kwindeczom biernik kwindecz kwindecze narzędnik kwindeczą kwindeczami miejscownik kwindeczy kwindeczach wołacz kwindeczy kwindecze
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kwindeczyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. kwindeczowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „kwindecz” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 666.
- ↑ Gry karciane w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 54.
