kramarzyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kramarzyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) przest. zajmować się sprzedażą towarów w niewielkich ilościach

czasownik zwrotny niedokonany kramarzyć się (dk. brak)

(2.1) przest. wymieniać zdania, nie zgadzając się z kimś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Dalej wznosiły się szopy i budy z herbatą, z wojłokami, z porcelaną chińską, z futrami, przenośne szynki, zasieki cedrowych orzechów, a kramarzyli tam Chińczycy południowcy, […][1]
(2.1) Otrzymawszy te wyjaśnienia Cezary, pouczony i pokrzepiony na duchu, już się o nic nie kramarzył[2].
składnia:
(1.1) kramarzyć + N.
(2.1) kramarzyć się o + B. • kramarzyć się z + N.
kolokacje:
synonimy:
(2.1) kłócić się, spierać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kramarka ż, kramarstwo n, kramarz m
przym. kramarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kramarz + -yć
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kłócić się
źródła:
  1. Maria Rodziewiczówna, Anima vilis, Wydawnictwo Polskie R. Wegnera, Poznań 1931.
  2. Stefan Żeromski, Przedwiośnie, „Dzieła”, 1925, Narodowy Korpus Języka Polskiego.