kościelecki
kościelecki (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kościelecki kościelecka kościeleckie kościeleccy kościeleckie dopełniacz kościeleckiego kościeleckiej kościeleckiego kościeleckich celownik kościeleckiemu kościeleckiej kościeleckiemu kościeleckim biernik kościeleckiego kościelecki kościelecką kościeleckie kościeleckich kościeleckie narzędnik kościeleckim kościelecką kościeleckim kościeleckimi miejscownik kościeleckim kościeleckiej kościeleckim kościeleckich wołacz kościelecki kościelecka kościeleckie kościeleccy kościeleckie nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kościelec m, kościelczanin m, kościelczanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „kościelecki” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.