kočovník

kočovník (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) koczownik, nomada

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kočovník	kočovníci
dopełniacz	kočovníka	kočovníků
celownik	kočovníkovi / kočovníku	kočovníkům
biernik	kočovníka	kočovníky
wołacz	kočovníku	kočovníci
miejscownik	kočovníkovi / kočovníku	kočovnících
narzędnik	kočovníkem	kočovníky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nomád

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kočovnictví, kočovnice

przym. kočovnický, kočovný

czas. kočovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: