knihkupec
knihkupec (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) księgarz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik knihkupec knihkupci dopełniacz knihkupce knihkupců celownik knihkupci / knihkupcov knihkupcům biernik knihkupce knihkupce wołacz knihkupče knihkupci miejscownik knihkupci / knihkupcovi knihkupcích narzędnik knihkupcem knihkupci
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. knihař m, knihkupectví
- przym. knihovní, knihkupecký
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: