kieżmarczanin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kieżmarczanin (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Kieżmarku[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Na przełomie XIV i XV w. kieżmarczanie wraz z mieszczanami Nowej Wsi Spiskiej zaatakowali prawo składu Lewoczy[2].
(1.1) Kieżmarczanie posyłali swoich synów do Niemiec na studia medyczne, prawnicze lub teologiczne - także po to, by zdobywali biegłość w niemczyźnie[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kieżmark mrz
forma żeńska kieżmarczanka ż
przym. kieżmarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „Kieżmark” w: Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1, s. 138.
  2. ↑ Henryk Ruciński, Prowincja saska na Spiszu do 1412 roku na tle przemian społecznych w komitacie spiskim i na obszarach przyległych, Dział Wydawnictw UW, 1983.
  3. ↑ Antoni Kroh, Spisz, wielokulturowe dziedzictwo, s. 33, Pogranicze, 2000.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kieżmarczanin&oldid=7493496”