kapitalocen

kapitalocen (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) neol. geol. epoka geologiczna zdominowana przez wpływ kapitalizmu; zob. też kapitalocen w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kapitalocen
dopełniacz	kapitalocenu
celownik	kapitalocenowi
biernik	kapitalocen
narzędnik	kapitalocenem
miejscownik	kapitalocenie
wołacz	kapitalocenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kapitałocen

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. Capitalocene < ang. capitalism gr. καινός (capitalism + kainos)

uwagi:

(1.1) Termin wykorzystany w 2007 roku przez przez szwedzkiego badacza ekologii człowieka Andreasa Malma, spopularyzowany przez brytyjskiego socjologa i historyka środowiskowego Jasona W. Moore'a jako alternatywa dla proponowanej epoki antropocenu.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Capitalocene
• duński: (1.1) capitalocæn
• esperanto: (1.1) capitaloceno
• francuski: (1.1) capitalocène m
• hiszpański: (1.1) Capitaloceno m
• niemiecki: (1.1) Capitalozän n

źródła:

Donna Haraway, Anthropocene, Capitalocene, Plantationocene, Chthulucene: Making Kin.