kandidatura
kandidatura (język baskijski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kandydatura[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Gorka Aulestia, Linda White, English-Basque dictionary, University of Nevada Press, 1990, ISBN 0-8741-7156-3.
kandidatura (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kandydatura
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kandidatura kandidatury dopełniacz kandidatury kandidatur celownik kandidatuře kandidaturám biernik kandidaturu kandidatury wołacz kandidaturo kandidatury miejscownik kandidatuře kandidaturách narzędnik kandidaturou kandidaturami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kandidatura (język słoweński)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: /kandidatura/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kandydatura
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kandidat m
- czas. kandidirati
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: