kalać
Wygląd
kalać (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik niedokonany (dk. skalać a. pokalać)
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik kalać czas teraźniejszy kalam kalasz kala kalamy kalacie kalają czas przeszły m kalałem kalałeś kalał kalaliśmy kalaliście kalali ż kalałam kalałaś kalała kalałyśmy kalałyście kalały n kalałom kalałoś kalało tryb rozkazujący niech kalam kalaj niech kala kalajmy kalajcie niech kalają pozostałe formy czas przyszły m będę kalał,
będę kalaćbędziesz kalał,
będziesz kalaćbędzie kalał,
będzie kalaćbędziemy kalali,
będziemy kalaćbędziecie kalali,
będziecie kalaćbędą kalali,
będą kalaćż będę kalała,
będę kalaćbędziesz kalała,
będziesz kalaćbędzie kalała,
będzie kalaćbędziemy kalały,
będziemy kalaćbędziecie kalały,
będziecie kalaćbędą kalały,
będą kalaćn będę kalało,
będę kalaćbędziesz kalało,
będziesz kalaćbędzie kalało,
będzie kalaćczas zaprzeszły m kalałem był kalałeś był kalał był kalaliśmy byli kalaliście byli kalali byli ż kalałam była kalałaś była kalała była kalałyśmy były kalałyście były kalały były n kalałom było kalałoś było kalało było forma bezosobowa czasu przeszłego kalano tryb przypuszczający m kalałbym,
byłbym kalałkalałbyś,
byłbyś kalałkalałby,
byłby kalałkalalibyśmy,
bylibyśmy kalalikalalibyście,
bylibyście kalalikalaliby,
byliby kalaliż kalałabym,
byłabym kalałakalałabyś,
byłabyś kalałakalałaby,
byłaby kalałakalałybyśmy,
byłybyśmy kalałykalałybyście,
byłybyście kalałykalałyby,
byłyby kalałyn kalałobym,
byłobym kalałokalałobyś,
byłobyś kalałokalałoby,
byłoby kalałoimiesłów przymiotnikowy czynny m kalający, niekalający ż kalająca, niekalająca kalające, niekalające n kalające, niekalające imiesłów przymiotnikowy bierny m kalany, niekalany kalani, niekalani ż kalana, niekalana kalane, niekalane n kalane, niekalane imiesłów przysłówkowy współczesny kalając, nie kalając rzeczownik odczasownikowy kalanie, niekalanie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) hańbić, plugawić, szargać, brukać, plamić
- (1.2) plamić, zanieczyszczać, walać, paskudzić, daw. brukać
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- zły to ptak, co własne gniazdo kala
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: