kłopotliwy

kłopotliwy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkwɔpɔˈtlʲivɨ], AS: [ku̯opotlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sprawiający kłopot lub wprowadzający w zakłopotanie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kłopotliwy		kłopotliwa	kłopotliwe	kłopotliwi	kłopotliwe
dopełniacz	kłopotliwego		kłopotliwej	kłopotliwego	kłopotliwych
celownik	kłopotliwemu		kłopotliwej	kłopotliwemu	kłopotliwym
biernik	kłopotliwego	kłopotliwy	kłopotliwą	kłopotliwe	kłopotliwych	kłopotliwe
narzędnik	kłopotliwym		kłopotliwą	kłopotliwym	kłopotliwymi
miejscownik	kłopotliwym		kłopotliwej	kłopotliwym	kłopotliwych
wołacz	kłopotliwy		kłopotliwa	kłopotliwe	kłopotliwi	kłopotliwe

przykłady:

(1.1) Jakże kłopotliwą jest rzeczą dla człowieka to, że stanowi największy cud na ziemi, a rozchlapuje oto czas, tak jakby był tylko pianą!

składnia:

kolokacje:

(1.1) kłopotliwa sytuacja • kłopotliwe pytanie

synonimy:

(1.1) krępujący, uciążliwy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kłopotliwość ż, kłopot m, kłopotek m, zakłopotanie n

przysł. kłopotliwie

czas. kłopotać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) troublesome, bothersome
• duński: (1.1) problematisk
• francuski: (1.1) ennuyeux
• hiszpański: (1.1) embarazoso
• interlingua: (1.1) embarrassante, disconcertante, moleste
• islandzki: (1.1) erfiður
• kaszubski: (1.1) kłopòtlëwi
• niemiecki: (1.1) verfänglich
• nowogrecki: (1.1) ενοχλητικός, οχληρός
• rosyjski: (1.1) хлопотный
• szwedzki: (1.1) besvärlig, obekväm
• ukraiński: (1.1) клопітливий

źródła: