iritace
iritace (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) irytacja
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik iritace iritace dopełniacz iritace iritací celownik iritaci iritacím biernik iritaci iritace wołacz iritace iritace miejscownik iritaci iritacích narzędnik iritací iritacemi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: