irascor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

irascor (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) wpaść w złość, zdenerwować się, rozgniewać się[1]
odmiana:
(1.1) irascor, irasci, iratus sum (koniugacja III, verbum deponens)
przykłady:
(1.1) Omnis, qui irascitur fratri suo, reus erit iudicio.[2] → Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi.[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. iracundus, irascibilis
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „irasci” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 580.
  2. ↑ Nova Vulgata, Evangelium Secundum Matthaeum, 5, 22
  3. ↑ Biblia Tysiąclecia, Mt 5, 22
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=irascor&oldid=8100498”