floruit

floruit (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈflɔru^jit], AS: [floru^i ̯it], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.• epenteza i ̯ 

​

znaczenia:

przyimek

(1.1) książk. określenie poprzedzające datę lub przedział dat dla wskazania, kiedy dana osoba bądź też organizacja czy szkoła była aktywna; zob. też floruit w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Hans Klawincker, floruit 1586-1635 w Norymberdze, w Niemczech

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skr. fl., flor.; działał / działała, czynny / czynna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. flora ż, florysta m, florystka ż, florystyka ż

przysł. florystycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. floruit → kwitł

uwagi:

(1.1) Używane na ogół, gdy data urodzenia lub śmierci danej osoby historycznej nie jest znana, znane są jednak daty czynów, które zapewniły jej miejsce w historii. Zwykle stosowany jest skrót fl.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) floruit, fl., flor.
• francuski: (1.1) floruit, fl., flor.
• łaciński: (1.1) floruit, fl., flor.
• niemiecki: (1.1) blühte, bl.
• rosyjski: (1.1) fl., flor.

źródła:

floruit (język angielski)

wymowa:

IPA: /ˈflɒrʊɪt/ lub IPA: /ˈflɔːrʊɪt/

znaczenia:

przyimek

(1.1) książk. floruit

rzeczownik

(2.1) książk. rzad. okres rozkwitu

czasownik

(3.1) książk. rzad. mieć okres rozkwitu

odmiana:

przykłady:

(1.1) Hans Klawincker, floruit 1586-1635 in Nuremberg, Germany. → Hans Klawincker, floruit 1586-1635 w Norymberdze, w Niemczech.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skr. fl., flor.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. floruit → kwitł

uwagi:

źródła: