fajna

fajna (esperanto)

morfologia:

fajn•a

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) delikatny, cienki

(1.2) miałki, drobny

(1.3) bez domieszek, czysty, szczery

(1.4) pierwszorzędny, doborowy, doskonały

(1.5) subtelny, delikatny, wrażliwy

(1.6) gęsty, drobny

odmiana:

(1.1-6)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	fajna	fajnaj
akuzativo	fajnan	fajnajn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) fajna tolo → cienkie płótno

(1.2) fajna faruno → mąka drobno mielona

(1.3) fajna oro → szczere złoto

(1.4) fajna manĝaĵo → wyśmienite jedzenie

(1.5) fajna orelo → wrażliwe ucho • fajna gusto → delikatny smak

(1.6) fajna kombilo → gęsty grzebień

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Tadeusz J. Michalski, Słownik esperancko-polski A-Z, Wiedza Powszechna, 1991, ISBN 83-214-0688-2, s. 136.