epitel
epitel (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epitel epitely dopełniacz epitelu epitelů celownik epitelu epitelům biernik epitel epitely wołacz epitele epitely miejscownik epitelu epitelech narzędnik epitelem epitely
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. epiteliální, epitelový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
epitel (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) anat. nabłonek, tkanka nabłonkowa[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik epitel epitely dopełniacz epitelu epitelov celownik epitelu epitelom biernik epitel epitely miejscownik epiteli epiteloch narzędnik epitelom epitelmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) výstelkové tkanivo, výstelka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „epitel” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.