ekspedientka
ekspedientka (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌɛkspɛˈdʲjɛ̃ntka], AS: [ekspedʹi ̯ẽntka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ekspedientka ekspedientki dopełniacz ekspedientki ekspedientek celownik ekspedientce ekspedientkom biernik ekspedientkę ekspedientki narzędnik ekspedientką ekspedientkami miejscownik ekspedientce ekspedientkach wołacz ekspedientko ekspedientki
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) sprzedawczyni
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma męska ekspedient m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) forma żeńska od: ekspedient
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: ekspedient
- duński: (1.1) ekspeditrice w
- francuski: (1.1) vendeuse ż
- hiszpański: (1.1) vendedora ż, dependienta ż
- kaszubski: (1.1) krómòwô ż
- litewski: (1.1) pardavėja ż
- norweski (bokmål): (1.1) ekspeditrise m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) ekspeditrise ż
- nowogrecki: (1.1) πωλήτρια ż
- źródła: