dziunięcie
dziunięcie (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od dziunąć
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik dziunięcie dopełniacz dziunięcia celownik dziunięciu biernik dziunięcie narzędnik dziunięciem miejscownik dziunięciu wołacz dziunięcie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niedziunięcie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: