dyptotyzm

dyptotyzm (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. cecha języka polegająca na istnieniu tylko dwóch przypadków

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	dyptotyzm
dopełniacz	dyptotyzmu
celownik	dyptotyzmowi
biernik	dyptotyzm
narzędnik	dyptotyzmem
miejscownik	dyptotyzmie
wołacz	dyptotyzmie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δύο + πτῶσις (dúo) + (ptôsis) → dwa + przypadek (gramatyczny)

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: