dukielski

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dukielski (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [duˈcɛlsʲci], AS: [duḱelsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Dukli, związany z Duklą[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikdukielskidukielskadukielskiedukielscydukielskie
dopełniaczdukielskiegodukielskiejdukielskiegodukielskich
celownikdukielskiemudukielskiejdukielskiemudukielskim
biernikdukielskiegodukielskidukielskądukielskiedukielskichdukielskie
narzędnikdukielskimdukielskądukielskimdukielskimi
miejscownikdukielskimdukielskiejdukielskimdukielskich
wołaczdukielskidukielskadukielskiedukielscydukielskie
 nie stopniuje się
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Przełęcz Dukielska • Operacja dukielsko-preszowska / karpacko-dukielska
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Dukla ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dukielski” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dukielski&oldid=8301874”