degustator

degustator (język polski)

degustator (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌdɛɡuˈstatɔr], AS: [degustator], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) uczestnik degustacji

(1.2) profesjonalista oceniający jakość żywności na podstawie smaku

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	degustator	degustatorzy
dopełniacz	degustatora	degustatorów
celownik	degustatorowi	degustatorom
biernik	degustatora	degustatorów
narzędnik	degustatorem	degustatorami
miejscownik	degustatorze	degustatorach
wołacz	degustatorze	degustatorzy
depr. M. i W. lm: (te) degustatory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. degustacja ż

forma żeńska degustatorka ż

czas. degustować

przym. degustacyjny, degustatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) debit; (1.2) debit
• białoruski: (1.1) дэгустатар m; (1.2) дэгустатар m
• bułgarski: (1.2) дегустатор m
• interlingua: (1.2) degustator
• słoweński: (1.2) degustator m

źródła:

degustator (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kiper, degustator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

degustator (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) degustator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pokuševalec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: