choreuta
choreuta (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik choreuta choreuci dopełniacz choreuty choreutów celownik choreucie choreutom biernik choreutę choreutów narzędnik choreutą choreutami miejscownik choreucie choreutach wołacz choreuto choreuci depr. M. i W. lm: (te) choreuty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „choreuta” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.