certolić się

certolić się (język polski)

wymowa:

IPA: [t͡sɛrˈtɔlʲit͡ɕ‿ɕɛ], AS: [certolʹić‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• denazal.• zestr. akc.

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) zob. certować się

(1.2) wulg. pot. odbywać stosunek płciowy

odmiana:

(1.1-2) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		certolić się
czas teraźniejszy		certolę się	certolisz się	certoli się	certolimy się	certolicie się	certolą się
czas przeszły	m	certoliłem się	certoliłeś się	certolił się	certoliliśmy się	certoliliście się	certolili się
	ż	certoliłam się	certoliłaś się	certoliła się	certoliłyśmy się	certoliłyście się	certoliły się
	n	certoliłom się	certoliłoś się	certoliło się
tryb rozkazujący		niech się certolę	certol się	niech się certoli	certolmy się	certolcie się	niech się certolą
pozostałe formy czas przyszły m będę się certolił, będę się certolić będziesz się certolił, będziesz się certolić będzie się certolił, będzie się certolić będziemy się certolili, będziemy się certolić będziecie się certolili, będziecie się certolić będą się certolili, będą się certolić ż będę się certoliła, będę się certolić będziesz się certoliła, będziesz się certolić będzie się certoliła, będzie się certolić będziemy się certoliły, będziemy się certolić będziecie się certoliły, będziecie się certolić będą się certoliły, będą się certolić n będę się certoliło, będę się certolić będziesz się certoliło, będziesz się certolić będzie się certoliło, będzie się certolić czas zaprzeszły m certoliłem się był certoliłeś się był certolił się był certoliliśmy się byli certoliliście się byli certolili się byli ż certoliłam się była certoliłaś się była certoliła się była certoliłyśmy się były certoliłyście się były certoliły się były n certoliłom się było certoliłoś się było certoliło się było forma bezosobowa czasu przeszłego certolono się tryb przypuszczający m certoliłbym się, byłbym się certolił certoliłbyś się, byłbyś się certolił certoliłby się, byłby się certolił certolilibyśmy się, bylibyśmy się certolili certolilibyście się, bylibyście się certolili certoliliby się, byliby się certolili ż certoliłabym się, byłabym się certoliła certoliłabyś się, byłabyś się certoliła certoliłaby się, byłaby się certoliła certoliłybyśmy się, byłybyśmy się certoliły certoliłybyście się, byłybyście się certoliły certoliłyby się, byłyby się certoliły n certoliłobym się, byłobym się certoliło certoliłobyś się, byłobyś się certoliło certoliłoby się, byłoby się certoliło imiesłów przymiotnikowy czynny m certolący się, niecertolący się ż certoląca się, niecertoląca się certolące się, niecertolące się n certolące się, niecertolące się imiesłów przysłówkowy współczesny certoląc się, nie certoląc się rzeczownik odczasownikowy certolenie się, niecertolenie się

przykłady:

(1.1) Regina nie powinna się z nimi certolić, tylko oddać sprawę do sądu.

(1.2) Piękny Dusio z panią Violą pod schodami się certolą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. zärteln

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: