buraczki

buraczki (język polski)

buraczki (1.1)

wymowa:

IPA: [buˈraʧ̑ʲci], AS: [buračʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) kulin. dodatek w postaci tartych buraków ćwikłowych

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: buraczek

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	buraczki
dopełniacz	buraczków
celownik	buraczkom
biernik	buraczki
narzędnik	buraczkami
miejscownik	buraczkach
wołacz	buraczki

przykłady:

(1.1) Na obiad były mielone z buraczkami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) buraki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. burak

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

źródła: