buøgl̥

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

buøgl̥ (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pierścień zrobiony z kręconej wikliny[1]
(1.2) roln. techn. drewniany kabłąk u kosy[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) vəjtabuøgl̥
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Bügel
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 52.