bogobójca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bogobójca (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, kto zabił boga
odmiana:
przykłady:
(1.1) (…) konflikt między chrześcijanami a Żydami postrzegano jako spór między braćmi; w średniowieczu Żydów określano częściej jako bratobójców niż jako bogobójców (…)[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bogobójstwo n
forma żeńska bogobójczyni ż
przym. bogobójczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Gilbert Dahan, Intelektualiści chrześcijańscy wobec Żydów w średniowieczu, tłum. Krystyna Antkowiak, s. 14, wyd. Marek Derewiecki, 2020.