białogardły

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

białogardły (język polski)[edytuj]

białogardły (1.1) ptak
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który ma białe gardło
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) aeronauta białogardłybilbil białogardłychruścielowiec białogardłydzioborożec białogardłyfrankolin białogardłygołąb białogardłyigłosternik białogardłykępaczek białogardłykoczkodan białogardłykowalik białogardłykrogulec białogardłykrytonos białogardłylanio białogardłyłaziec białogardłymalachicik białogardłymrówczyk białogardłynowik białogardłysokół białogardłyszydlak białogardływaran białogardływąsaczek białogardłyzalotnik białogardłybłyskolotka białogardłakaczka białogardłamuszarka białogardłaogoniatka białogardłapasówka białogardłapleszka białogardłapliszka białogardłasawanka białogardłasóweczka białogardła
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. biały + -o- + gardło + -y
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: