barndom

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

barndom (język norweski (bokmål))[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dzieciństwo
odmiana:
(1.1) en barndom, barndommen
przykłady:
(1.1) Hun hadde en lykkelig barndom.Miała szczęśliwe dzieciństwo.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. barn n
przym. barnslig
przym. barnløs
przysł. barnslig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

barndom (język norweski (nynorsk))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dzieciństwo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (nynorsk), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

barndom (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dzieciństwo[1]
odmiana:
(1.1) en barndom, barndomen, blm
przykłady:
(1.1) Hon hade en lycklig barndom.Miała szczęśliwe dzieciństwo.
składnia:
kolokacje:
(1.1) barndomsminnebarndomsupplevelse
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. barn, barnslighet, barnlöshet
przym. barnslig, barnlös
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen