dzieciństwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dzieciństwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ʥ̑ɛ̇ˈʨ̑ĩj̃stfɔ], AS: [ʒ́ėćĩĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• nazal.• rozs. artyk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) okres rozwoju w życiu człowieka poprzedzający dojrzewanie i okres młodzieńczy; zob. też dzieciństwo w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikdzieciństwo
dopełniaczdzieciństwa
celownikdzieciństwu
biernikdzieciństwo
narzędnikdzieciństwem
miejscownikdzieciństwie
wołaczdzieciństwo
przykłady:
(1.1) W dzieciństwie babcia czytała mi bajki na dobranoc.
składnia:
kolokacje:
(1.1) beztroskie / stracone dzieciństwo • lata dzieciństwa
synonimy:
(1.1) lata dziecięce
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) okres
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziecko n, dzieciaczek mos, dzieciak mos, dzieciarnia ż, dzieciąteczko n, dzieciątko n, dziecię n, dziecięcość ż, dziecięctwo n, dziecina ż, dziecinada ż, dzieciniec mrz, dziecinka ż, dziecinność ż, dzieciuch mos, dziecki mos, Dzieciątko n
czas. dziecinnieć ndk.
przym. dzieciaty, dziecięcy, dziecinny, zdziecinniały, dziecki
przysł. dziecięco, dziecinnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dziecinny + -stwo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=dzieciństwo&oldid=8284579”