auskultacja
Wygląd
auskultacja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌawskulˈtaʦ̑ʲja], AS: [au̯skultacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• u → ł • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) med. osłuchiwanie narządów wewnętrznych pacjenta[1]; zob. też osłuchiwanie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik auskultacja auskultacje dopełniacz auskultacji auskultacji celownik auskultacji auskultacjom biernik auskultację auskultacje narzędnik auskultacją auskultacjami miejscownik auskultacji auskultacjach wołacz auskultacjo auskultacje
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. auskultowanie n
- przym. auskultacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) auscultación ż
- nowogrecki: (1.1) στηθοσκόπηση ż
- włoski: (1.1) auscultazione ż, ascoltazione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „auskultacja” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975.