ankel

ankel (język duński)

en ankel (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. kostka (u nogi)

odmiana:

(1.1) en ankel, ankelen/anklen, ankler, anklerne

przykłady:

(1.1) Jeg kan ikke spille fodbold på grund af en forstuvet ankel. → Nie mogę grać w piłkę z powodu zwichniętej kostki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ankelled n, fodled n

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: części ciała w języku duńskim

źródła:

ankel (język norweski (bokmål))

en ankel (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. kostka (u nogi)

odmiana:

(1.1) en ankel, ankelen, ankler, anklene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ankel (język szwedzki)

en ankel (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. kostka (zgrubienie na kości nad stopą)

(1.2) anat. kostka (połączenie stawowe stopy z golenią)

odmiana:

(1) en ankel, ankeln, anklar, anklarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) lera upp till anklarna → błoto po kostki

synonimy:

(1.1) fotknöl

(1.2) vrist

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) fot

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie przymiotnikowe ankellång

etymologia:

uwagi:

źródła: