finanse: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m polski: pokrewne +finansować (na podstawie tamtego hasła) |
+etymologia |
||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
{{frazeologia}} |
{{frazeologia}} |
||
{{etymologia}} |
{{etymologia}} |
||
: ''od'' {{etym|franc|finances}}<ref>{{USJPonline|hasło=finanse}}</ref><ref name="Długosz">{{Długosz2008|hasło=FINAŁ|strony=198}}</ref>, ''a to od czasownika'' {{etym|stfranc|finer}} → [[kończyć]], [[kończyć]] [[rachunek|rachunki]], [[płacić]], ''to natomiast od rzeczownika'' {{etym2|łac|finis|fīnis}} → [[koniec]]<ref name="Długosz" /> |
|||
: ''w języku polskim notowane od XVIII wieku''<ref name="Długosz" /> |
|||
{{uwagi}} |
{{uwagi}} |
||
{{tłumaczenia}} |
{{tłumaczenia}} |
||
{{źródła}} |
{{źródła}} |
||
<references /> |
|||
Wersja z 12:42, 17 wrz 2017
finanse (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) ogół spraw związanych z pieniędzmi, kosztami, płaceniem
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od franc. finances[1][2], a to od czasownika st.franc. finer → kończyć, kończyć rachunki, płacić, to natomiast od rzeczownika łac. fīnis → koniec[2]
- w języku polskim notowane od XVIII wieku[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „finanse” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „FINAŁ” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 198.
