strumyk

strumyk (język polski)

strumyk (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈstrũmɨk], AS: [strũmyk], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: strumień

(1.2) mały strumień

(1.3) strużka cieczy

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strumyk	strumyki
dopełniacz	strumyka	strumyków
celownik	strumykowi	strumykom
biernik	strumyk	strumyki
narzędnik	strumykiem	strumykami
miejscownik	strumyku	strumykach
wołacz	strumyku	strumyki

przykłady:

(1.2) Między pagórkami wił się strumyk.

(1.3) Strumyki deszczu ściekały po szybie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) strumyczek

(1.2) rzeczka, strużka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strumień m

zdrobn. strumyczek m

przym. strumieniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

zobacz listę tłumaczeń w haśle: strumień

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: strumień

• angielski: (1.2) creek
• arabski: (1.2) غدير
• rosyjski: (1.2) ручеёк m
• ukraiński: (1.2) струмок m

źródła: