kaprys

Debilizm idiotyzm

kaprys (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkaprɨs], AS: [kaprys] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chwilowa zachcianka, debilizm

(1.2) nagła, niespodziewana zmiana jakiegoś zjawiska

(1.3) muz. w XVI-XVII w.: instrumentalny utwór muzyczny oparty na swobodnej improwizacji; zob. też kaprys w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kaprys	kaprysy
dopełniacz	kaprysu	kaprysów
celownik	kaprysowi	kaprysom
biernik	kaprys	kaprysy
narzędnik	kaprysem	kaprysami
miejscownik	kaprysie	kaprysach
wołacz	kaprysie	kaprysy

przykłady:

(1.1) Gorszym ustrojem od rządów tyrana jest taki, w którym kaprys władcy jest prawem.

(1.2) Tego lata rolnicy byli zupełnie bezradni wobec kaprysów pogody.

(1.3) Kaprysy tego twórcy nie mają równych sobie!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fanaberia, fantazja, zachcianka, ochota, upodobanie, widzimisię

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kapryśnik m, kapryśnica ż, kapryśność ż, kapryszenie n

zdrobn. kaprysik m

czas. kaprysić ndk.

przym. kapryśny

przysł. kapryśnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. caprice

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) whim; (1.2) quirk; (1.3) capriccio
• białoruski: (1.1) капрыз m
• esperanto: (1.1) kaprico
• hiszpański: (1.1) capricho m, antojo m; (1.3) capricho m
• niemiecki: (1.1) Laune ż; (1.2) Laune ż; (1.3) Capriccio n
• rosyjski: (1.1) каприз m; (1.2) каприз m
• słowacki: (1.1) vrtoch m
• ukraiński: (1.1) каприз m; (1.2) каприз m
• włoski: (1.1) capriccio m, ticchio m, velleità ż

źródła: