cuda-wianki

cuda-wianki (język polski)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa

(1.1) iron. o rzeczach niezwykłych, nadzwyczajnych ale nierealnych lub nieosiągalnych

odmiana:

blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	cuda-wianki
dopełniacz	cudów-wianków
celownik	cudom-wiankom
biernik	cuda-wianki
narzędnik	cudami-wiankami
miejscownik	cudach-wiankach
wołacz	cuda-wianki

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) cuda na kiju

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. cud + wianek

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: