Przejdź do zawartości

geografi

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 09:28, 2 cze 2024 autorstwa Olafbot (dyskusja | edycje) (usunięcie spacji po {{)
Podobna pisownia Podobna pisownia: geografii

geografi (język duński)

wymowa:
Dania: [geogrαˈfiˀ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) geografia
odmiana:
(1.1) en geografi, geografien, blm
przykłady:
(1.1) Kognitiv geografi forsøger at besvare spørgsmål af typen: Hvorfor opfattes København som centrum, når byen rent fysisk - geografisk ligger i periferien?[1]Geografia poznawcza próbuje odpowiedzieć na pytania typu: Dlaczego Kopenhaga jest postrzegana jako centrum, skoro miasto jest fizycznie i geograficznie położone na peryferiach?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. geograf w
przym. geografisk
przysł. geografisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. γεωγραφία
uwagi:
źródła:
  1. Henrik Dahl, Den usynlige verden, Gyldendal, Skive 2008, ISBN 9788702066715, s. 19.
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) geografia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. geografis
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) geografia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. geografisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

geografi (język szwedzki)

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) geografia[1][2]
odmiana:
(1.1) en geografi, geografi(e)n; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) geografilärare
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. geografisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. γεωγραφία
uwagi:
(1.1) zobacz też: geografia w języku szwedzkim
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 168.