перо

перо (język bułgarski)

перо (1.1)

transliteracja:

pero

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ornit. pióro

odmiana:

przykłady:

(1.1) Папагалът изгуби едно перо. → Papuga zgubiła pióro.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. перушина ż

zdrobn. перце n

przym. перушинен

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

перо (język rosyjski)

перья (1.1)

transliteracja:

pero

wymowa:

[pʲi^eˈro], ​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj nijaki

(1.1) ornit. pióro

(1.2) gwara więzienna nóż

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	перо́	пе́рья
dopełniacz	пера́	пе́рьев
celownik	перу́	пе́рьям
biernik	перо́	пе́рья
narzędnik	перо́м	пе́рьями
miejscownik	пере́	пе́рьях

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

перо (język ukraiński)

пера (1.1)

transliteracja:

pero

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ornit. pióro

(1.2) pióro, pióro wieczne

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. пірина ż, піринка ż, пір'їна ż, пір'їнка ż, пір'їночка ż, пір'я n, пір'ячко n, перина ż, перинка ż, перинонька ż, периночка ż

zdrobn. пірце n, перце n

przym. перовий, пернатий, пір'яний, перистий, перистенький, пірчастий, пір'їстий, пір'ястий, перинний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: