ⰰⰸⱏ
ⰰⰸⱏ (język staro-cerkiewno-słowiański)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- азъ
- transliteracja:
- azŭ
- wymowa:
- znaczenia:
zaimek osobowy
- odmiana:
- (1.1) [2][3]
przypadek liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga zaimek zwrotny 1. os. 2. os. 1. os. 2. os. 1. os. 2. os. mianownik ⰰⰸⱏ ⱅⱏⰺ ⰲⱑ ⰲⰰ ⰿⱏⰺ ⰲⱏⰺ — dopełniacz ⰿⰵⱀⰵ ⱅⰵⰱⰵ ⱀⰰⱓ ⰲⰰⱓ ⱀⰰⱄⱏ ⰲⰰⱄⱏ ⱄⰵⰱⰵ celownik ⰿⱏⱀⱑ, ⰿⱐⱀⱑ, ⰿⰻ ⱅⰵⰱⱑ, ⱅⰻ ⱀⰰⰿⰰ ⰲⰰⰿⰰ ⱀⰰⰿⱏ, ⱀⱏⰺ ⰲⰰⰿⱏ, ⰲⱏⰺ ⱄⰵⰱⱑ, ⱄⰻ biernik ⰿⰵⱀⰵ, ⰿѧ ⱅⰵⰱⰵ, ⱅѧ ⱀⰰ, ⱀⱏⰺ ⰲⰰ, ⰲⱏⰺ ⱀⰰⱄⱏ, ⱀⱏⰺ ⰲⰰⱄⱏ, ⰲⱏⰺ ⱄⰵⰱⰵ, ⱄѧ narzędnik ⰿⱏⱀⱁⱙ ⱅⱁⰱⱁⱙ ⱀⰰⰿⰰ ⰲⰰⰿⰰ ⱀⰰⰿⰻ ⰲⰰⰿⰻ ⱄⱁⰱⱁⱙ miejscownik ⰿⱏⱀⱑ, ⰿⱐⱀⱑ ⱅⰵⰱⱑ ⱀⰰⱓ ⰲⰰⱓ ⱀⰰⱄⱏ ⰲⰰⱄⱏ ⱄⰵⰱⱑ
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Czesław Bartula, Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej na tle porównawczym, PWN, Warszawa 2004, ISBN 83-01-14280-4, s. 185.
- ↑ Czesław Bartula, Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej na tle porównawczym, PWN, Warszawa 2004, ISBN 83-01-14280-4, s. 143.
- ↑
S. A. Awierina, Ł. M. Nawtanowicz, M. B. Popow, O. A. Starowojtowa, Старославянский язык, Petersburski Uniwersytet Państwowy, Petersburg 2013, ISBN 978-5-903549-11-5, s. 245.
