ученик

ученик (język bułgarski)

transliteracja:

učenik

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) uczeń

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. учене n, учение n, учен m, ученост ż, училище n, учител m, учителка ż, учителство n, учителстване n, учителствуване n, ученичество n, учебник m, учебникар m, учебникарка ż, учебникарство n

forma żeńska ученичка ż

czas. уча ndk., учителствам ndk., учителствувам ndk.

przym. учен, училищен, учителски, ученически, учебен, учебникарски

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ученик (język rosyjski)

transliteracja:

učenik

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) uczeń

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	учени́к	ученики́
dopełniacz	ученика́	ученико́в
celownik	ученику́	ученика́м
biernik	ученика́	ученико́в
narzędnik	ученико́м	ученика́ми
miejscownik	ученике́	ученика́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) школьник

antonimy:

(1.1) учитель

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. учитель m, учительница ż

forma żeńska ученица ż

czas. учиться ndk.

przym. учёный

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ученик (język ukraiński)

transliteracja:

učenik

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przest. uczeń

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) учень

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. учення n, учіння n, ученість ż, учений m, учень m, учениця ż, учеництво n, учнівство n, учитель m, учителька ż, учительша ż, учительство n, учителювання n, училище n

czas. учити ndk., учитися ndk., учителювати ndk.

przym. учений, учнівський, учителів, учительчин, учительський, учительний, училищний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: