сланечнік

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

сланечнік (język białoruski)[edytuj]

сланечнік (1.1)
сланечнік (1.2)
transliteracja:
slanečnìk
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. słonecznik[1]
(1.2) spoż. słonecznik[2]
odmiana:
(1.1)[3]
(1.2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) сонечнік
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) расліна
(1.2) насенне
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. сланечнікавы
związki frazeologiczne:
дзіця цягнецца да маці як сланечнік да сонцаспакойна як у сланечніку пры дарозе
etymologia:
pol. słonecznik[4]
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „сланечнік” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 275.
  2. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „сланечнік” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
  4. З. Ф. Саўка, Правілы левапісу, або Што нас чакае, калі новая рэдакцыя «Правілаў беларускага правапісу і пунктуацыі» стане афіцыйным дакументам