Przejdź do zawartości

працаўніца

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

працаўніца (język białoruski)

[edytuj]
transliteracja:
pracaŭnìca
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pracownica, pracowniczka[1]
odmiana:
(1.1)[2]
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikпрацаўні́цапрацаўні́цы
dopełniaczпрацаўні́цыпрацаўні́ц
celownikпрацаўні́цыпрацаўні́цам
biernikпрацаўні́цупрацаўні́ц
narzędnikпрацаўні́цай (-аю)працаўні́цамі
miejscownikпрацаўні́цыпрацаўні́цах
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. праца ż, працавітасць ż, працавік m
forma męska працаўнік m
czas. працаваць, працавацца, выпрацаваць, запрацаваць
przym. працоўны, працавіты
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „працаўніца” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „працаўніца” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=працаўніца&oldid=7740695”