карупцыя
карупцыя (język białoruski)[edytuj]
- transliteracja:
- karupcyâ
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)[2]
przypadek liczba pojedyncza mianownik кару́пцыя dopełniacz кару́пцыі celownik кару́пцыі biernik кару́пцыю narzędnik кару́пцыяй (-яю) miejscownik кару́пцыі
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. карумпіраванасць ż
- czas. карумпіраваць ndk.
- przym. карумпіраваны
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „korupcja” w: Podręczny słownik administracji, red. Grzegorz Ojcewicz, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie, Szczytno 2009, ISBN 978-83-7462-186-1, s. 130.
- ↑ Hasło „карупцыя” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.