бялёк

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бялёк (język białoruski)[edytuj]

бялёк (1.1)
transliteracja:
bâlёk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) foczę pokryte białą sierścią[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) цюленянё
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бель ż, бялізна ż, белізна ż, белле n, белата ż, беласць ż, бяльмо n, бяляк m, бялуха ż, бялуга ż, бялок m, бялільня ż, бялільшчык m, бялільшчыца ż, бялілы lm, бяленне n
czas. бяліць ndk., выбеліць dk., набяліць dk., пабяліць dk., бялець ndk.
przym. белы, беленькі, бялюткі, бялюсенькі, белаваты, бялявы, бялізнавы, бялочны, бялковы, бялёсы
przysł. бела
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „бялёк” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.