бяленне

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

бяленне (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
bâlenne
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bielenie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бялок m, бялуга ż, бялільня ż, бяляк m, бялілы, бель ż, белізна ż, бялізна ż, белата ż, беласць ż, бялёк m, бяльмо n, бялільшчык m, бялільшчыца ż
czas. бяліць ndk., бялець ndk.
przym. белы, беленькі, бялюткі, бялюсенькі, белаваты, бялёсы, бялізнавы, бялковы
przysł. бела
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od białor. бяліць
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „bielenie” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 32.